Vrienden van de Balijhoeve
De Balijhoeve moet weer het paradepaardje van onze wijk worden. Een ontmoetingsplek op een moderne stadsboerderij. En ja, het moet ook wat opleveren.
Kinderboerderij de Balijhoeve is voor veel mensen in Zoetermeer een belangrijke plek uit hun jeugd: ezeltje rijden, cavia’s aaien, jonge biggetjes bewonderen, zelf eitjes uit het kippenhok halen. Ooit was dit terrein van de Floriade, daarna werd het onderdeel van de wijk Rokkeveen. De gemeente is nog steeds eigenaar van het terrein. Maar had er de afgelopen tien jaar niet veel aandacht meer voor. Ze wilden de boerderij uiteindelijk zelfs sluiten. Ook was de Balijhoeve hard toe aan renovatie.
Een groep omwonenden vond dit zonde en kwam in actie. Want zo’n geweldige voorziening en plek mag niet verloren gaan! Zo kwam het dat de gemeente aan deze groep omwonenden vroeg om hun plannen uit te werken. De groep omwonenden werden de Vrienden van de Balijhoeve. Welke kansen lagen er nog voor deze stadsboerderij?
Hans: 'De Balijhoeve is een stukje historisch erfgoed. Om deze plek weer nieuw leven in te blazen en te veranderen in een moderne stadsboerderij moesten we het weer interessant maken voor de gemeente. Bijvoorbeeld door te zorgen dat het iets oplevert voor de bewoners van Zoetermeer. We brachten de verbindingen in kaart, dat werd de Kansenkaart. Zo konden we bijvoorbeeld samenwerken met Staatbosbeheer. Hun speelbos in het Balijbos ligt vlak achter de boerderij en moest ook opgeknapt worden.'
Chris: 'Ook binnen de wijk lagen veel kansen voor verbinding met bewoners. Als bewoner van de wijk zie ik mijn omgeving veranderen. Er is vergrijzing en vereenzaming. Juist daarom willen we van de Balijhoeve een nieuwe plek maken. Een plek om te spelen, te leren, te genieten en te ontspannen. En een plek om elkaar te ontmoeten en voor elkaar te zorgen.'
Flinke investering
Hans: 'De vraag van de gemeente bleek al snel omvangrijker dan wij verwacht hadden. En één ding was zeker: om die verbeteringen te kunnen realiseren, moesten we de Balijhoeve grondig verbouwen. In eerste instantie dachten we daar ongeveer acht ton voor nodig te hebben. Verder in het traject bleek dat nog meer te zijn. We maakten plannen voor initiatieven die later geld op zouden leveren, zoals aantrekkelijke horecafaciliteiten. In het omliggende gebied wordt namelijk veel gewandeld en gefietst.'
'Daarnaast gaan we een gedeelte van de Balijhoeve verhuren aan een kinderopvangorganisatie. Op die manier verdient de gemeente er ook iets aan terug. Maar natuurlijk blijven ook sociale en educatieve functies sterk aanwezig. Zo kijken we ook naar de mogelijkheden voor stadslandbouw op termijn.'
'Dat is een belangrijke tip in zo’n traject: zorg steeds dat je aansluit bij de vraagstukken die er spelen bij de gemeente. Zo maak je het voor hen aantrekkelijk.'
Spannend, maar toch gelukt
Chris: 'Het is een heel intensief en spannend traject geweest, waarbij we veel met gemeenteraad om tafel moesten. We hadden destijds zelfs al een zorgpartij die van ons wilde huren. Maar helaas haakten zij op het laatste moment af. Een flinke tegenvaller. Maar uiteindelijk is het toch gelukt om een nieuwe partij te vinden, een kinderopvangorganisatie. Dat past natuurlijk perfect bij de boerderij.'
Hans: 'Van de gemeente kregen we veel ruimte om de plannen uit te werken en aan te passen. Dat vond ik moedig. En een mooi voorbeeld van hoe je met de nieuwe Omgevingswet bewoners kunt laten meewerken aan hun eigen omgeving. We hebben wel geclaimd echt samen te werken met de gemeente: het kwam immers voort uit samenspraak.'
'Wij hadden gelukkig best veel expertise in huis, ofwel onze wijk. Zo heeft bijvoorbeeld een tekenaar de plannen visueel uitgewerkt. En een bevriende architect maakte de ontwerpen die overtuigden dat wat wij voorstelden ook echt realistisch was. We hebben ook veel tijd gestopt in het meenemen van de politiek in onze ideeën. En Chris kon een belangrijke bijdrage leveren in het vasthouden van één en dezelfde strategische lijn.'
Positieve energie vasthouden
Chris: 'Ik wist door mijn werk al wel veel van dit soort projecten Toch heeft het me weer verbaasd wat een tomeloze inzet er nodig is om zoiets van de grond te krijgen. Er lag veel druk op de investering, daar moet je mee om kunnen gaan. Het lastige is om op zulke momenten de positieve energie met elkaar vast te houden. We bleven elkaar opzoeken en gingen er vol voor. Dat vond ik mooi om te zien.'
'Mijn tip: Weet waar je aan begint. Het is hard werken en je hebt veel mensen nodig. Mensen die veel tijd hebben, die verschillende vormen van expertise bezitten en het goed met elkaar kunnen vinden. Je moet zorgen dat de groep bij elkaar blijft, ook als het even minder goed gaat. Dat doen wij door telkens met een ‘helicopterview’ naar het project te kijken, en ons einddoel voor ogen te houden.'
Verteld door

Chris Veldhuysen en
Hans Bongers