Waterbegrippen - Letter k

Europese richtlijn die het zeemilieu beschermt tegen schadelijke menselijke activiteiten.

Richtlijn 2008/56/EG van het Europees Parlement en de Raad van 17 juni 2008 tot vaststelling van een kader voor communautaire maatregelen betreffende het beleid ten aanzien van het mariene milieu (PbEU 2008, L 164).

• Meer informatie over de Kaderrichtlijn mariene strategie.

Europese richtlijn die het zeemilieu beschermt tegen schadelijke menselijke activiteiten. Richtlijn 2008/56/EG van het Europees Parlement en de Raad van 17 juni 2008 tot vaststelling van een kader voor communautaire maatregelen betreffende het beleid ten aanzien van het mariene milieu (PbEU 2008, L 164). In het programma van maatregelen mariene strategie  staan maatregelen over zoute wateren ter uitvoering van deze richtlijn.

Europese richtlijn die de kwaliteit van oppervlaktewater en grondwater borgt.

Richtlijn 2000/60/EG van het Europees parlement en de Raad van 23 oktober 2000 tot vaststelling van een kader voor communautaire maatregelen betreffende het waterbeleid

Zie ook de website eur-lex.europa.eu: PbEG 2000, L 327.

Meer informatie leest op de pagina Kaderrichtlijn water.

De belangrijkste zone van de waterkering, namelijk de waterkering zelf en niet de beschermingszones daaromheen. Voor de duinen is dit de zone die na een maatgevende storm moet blijven staan. Wettelijke afbakening is opgenomen in de legger.

Onder de Omgevingswet gaat de kernzone samen met de beschermingszones op in ‘beperkingengebieden’. Dit zijn gebieden waar op grond van de Omgevingswet beperkingen gelden vanwege de aanwezigheid van een werk of object, in dit geval de waterkering. In het beperkingengebied gelden regels over activiteiten die gevolgen hebben of kunnen hebben voor de waterkering.

In de Keur staan regels die een waterschap hanteert bij de bescherming van onder andere waterkeringen, watergangen en bijbehorende kunstwerken. Deze regels voorkomen dat dijken en oevers beschadigen. Ook zijn er regels voor het onderhoud van sloten, beken, rivieren en andere waterlopen om de waterafvoer in dit oppervlaktewater te waarborgen.

Bij de Keur hoort een legger. Een legger van waterschappen bestaat uit kaarten van het beheergebied waarop staat aangegeven wat de ligging is, vorm, afmeting en constructie van rivieren, watergangen keringen en kunstwerken binnen het beheergebied van het waterschap. Ook staat er vermeld wie verantwoordelijk is voor welk onderhoud.

Lees meer over de Keur in de waterschapsverordening op de pagina overgangsrecht waterschapsverordening.

Grensprofiel dat aan de landwaartse zijde van het duin is gesitueerd. Als het kritiek grensprofiel doorbreekt, is het duin als totaal bezweken.

Het hoogste punt van het dijklichaam.

Overzicht per watersysteem met een beschrijving van het watersysteem, de huidige ecologische en chemische kwaliteit, de status, doelen en maatregelen. De factsheets worden ontsloten via het Waterkwaliteitsportaal.

Een KRW-oppervlaktewaterlichaam is een 'onderscheiden oppervlaktewater van aanzienlijke omvang, zoals een meer, een waterbekken, een stroom, een rivier, een kanaal, een deel van een stroom, rivier of kanaal, een overgangswater of een strook kustwater'.

Deze definitie staat in bijlage I onder A van het Besluit kwaliteit leefomgeving (Bkl). Het gaat om een oppervlaktewater zoals bedoeld in de kaderrichtlijn water (artikel 2, onder 10).

Een kunstmatig KRW-oppervlaktewaterlichaam is ‘een door menselijke activiteiten tot stand gekomen KRW-oppervlaktewaterlichaam’.

Deze definitie staat in bijlage I onder A van het Besluit kwaliteit leefomgeving (Bkl). Dit komt overeen met een ‘kunstmatig waterlichaam’ zoals bedoeld in de kaderrichtlijn water (artikel 2, onder 8).

Het kustfundament wordt zeewaarts begrensd door de doorgaande NAP -20 m lijn. Aan de landzijde omvat het kustfundament alle duingebieden en zeekeringen (ook harde).

Algemeen begrip om de overgang van zee naar land aan te duiden. In Nederland wordt hiervoor de grens van de laagste laagwaterlijn aangehouden.

Het uittreden van grondwater aan de binnenzijde van een gebied als gevolg van hogere waterstanden aan de buitenzijde van het beschouwde gebied.