Maatregel: aanleg van een slibvang

Algemeen

Diepe putten kunnen functioneren als een sedimentatieval voor slib. Voor dit doeleinde is het denkbaar dat diepe putten worden aangelegd om gemakkelijk opwervelbare slib in een meer in een put op te vangen. De effectiviteit van een slibvang wordt vooral bepaald door het oppervlak en de diepte. Gebleken is dat in putten die dieper zijn dan 10 meter geen resuspensie meer optreedt. In een diepe put zal het lichtklimaat - bij diepe menging - vergelijkbaar zijn met dat van een diep meer. In een diep meer zal de productie van algen vaak geremd worden door gebrek aan lichtenergie. Een enkele diepe put in een groot ondiep systeem zal echter de totale productie van het systeem nauwelijks beïnvloeden. Wel zijn specifieke effecten mogelijk. Zo lijken overwinterende blauwalgen zich met name in de diepe putten van het Volkerak te verzamelen. Onderzoek moet uitwijzen of een eventuele verwijdering van deze algen de algenproductie kan doen afnemen (zie ent van blauwalgen).

Eventuele negatieve effecten van de aanleg van een diepe put kunnen veroorzaakt worden door de toenemende kans op zuurstofloosheid bij de bodem. Door zuurstofloosheid in een diepe put kan lokaal habitat voor o.a. macrofauna verloren gaan. Een anaeroob hypolimnion zou kunnen leiden tot een verhoogde P-afgifte door het sediment.

Doel van de maatregel

Verhogen van de sedimentatie en vermindering van de resuspensie van algen.

Meren waar de maatregel is toegepast

Er zijn plannen om in 2004-2008 in de Loosdrechtse Plassen drie verdiepingen aan te brengen die als slibvang moeten gaan fungeren (totale oppervlakte 120 ha, met een diepte van 15-20 m). Momenteel wordt een milieueffectrapportage uitgevoerd.

Experts

Waternet (voorheen DWR)